Ég sé rautt....

og meira rautt.... skærrautt, ljósrautt, fölrautt, jólarautt, rauðbrúnt, rauðbleikt, dökkrautt, lillarautt, rauðgult.... rautt rautt RAUTT RAUUUTTTTTTT !!!! 

Er búin að hamast sveitt við að sauma Merry Xmas, nálin þýtur með ógnarhraða, reykjarský er yfir höfði, javinn í stórhættu vegna brunagata og nágrannarnir farnir að spá í að hringja á slökkviliðið!!   Augun starandi ósjáandi allt annað en nálina og alla rauðu litina og karlinn flýr heimilið þegar hann sér úfna rauðglaseygða kerlingu sem hótar að stinga hann með nálum ef hann trufli sig!! 

 

kanski kominn tími á að taka smá pásu á rauða litnum???

24 vikur....

Loksins lét ég verða af því að taka mynd af Merry Xmas...

 

 

 

 

 

 

 

 

sú til vinstri er 20 vikna árangurinn og til hægri má sjá hvernig staðan er eftir 24 vikur

Samt hef ég voðalega lítið saumað undanfarið... ferðalög-gestagangur-handleysi hafa tekið sinn toll en nú skal verða tekin törn svo ég nái nú að klára og ramma inn fyrir jól

farin í sófann að sauma og glápa á imbann

Mikið djö....

er pirrandi að vera svona handlama...       Er að reyna að dröslast til að taka eitthvað til í svínastíunni... berjast við þvottaskrímslið ofl þess háttar sem fylgir og bölva hendinni í sand og ösku!

Er að spá í hvernig ég geti breytt hjá mér í stofunni/borðstofunni... er eiginlega allt of mikið af húsgögnum sem þarf að flytja til svo mig vantar heilar hendur!   Spurning um að bara henda draslinu ÚT?  Nehh annars... það má ekki... bara umraða einhvernveginn svo hægt sé að ganga án þess að vera öll útí marblettum eftir hvöss horn    Ég er nefnilega alger snillingur í að reka mig í hluti (já eða detta um þá)

farin að henda rusli úr skápum svo ég komi meira drasli fyrir

sowwwwyyy....

en engin mynd enn af Merry Xmas...    Búið að vera svo mikið að gera síðustu daga að tölvuseta hefur alveg farið forgörðum.  Get varla pikkað á lyklaborð þar sem ég er sárkvalin í vinstri handlegg... hef örugglega klemmt taug eða eitthvað... allavega eru kvalirnar búnar að vera skelfilegar þrátt fyrir nudd og vöðvaslakandi áburð    Að sauma er nánast útilokað... reyndi það í gær en gafst upp eftir smá stund     Helgin er samt búin að vera skemmtileg þrátt fyrir að skrokkurinn þurfi nú einhvern tíma til að jafna sig eftir svona meðferð.  Var að vinna allan laugardaginn og svo skelltum við okkur skötuhjúin á ball um kvöldið!!!    (dansi dansi... ái ái aumur skrokkur)

nóg í bili... farin að hvíla #)/$%="%$& handlegginn

Enginn tími...

fyrir blogg eða tölvusetu....    mikið að gera á stóru heimili.    Er á fullu að þrífa svínastíuna, ferðalangar birtast hér í kvöld sem verða yfir helgina og svo fer allur dagurinn á morgun í vinnu + sjá um heimili og gesti.

Ætla að reyna að taka mynd af Merry Xmas í kvöld og skella hér inn samt... eiginlega kominn tími á það finnst ykkur ekki    Held það séu komnar 4 vikur síðan ég póstaði inn mynd   Hefur nú samt ekki bæst neitt voðalega mikið við hana þar sem saumaáhuginn vék eiginlega fyrir öðrum hlutum síðustu vikur... ferðalög og annað setti sitt strik í reikninginn svo nú verð ég að fara að taka mig á svo ég fari nú ekki framyfir á "meðgöngunni"

 knús á ykkur elskurnar..

Geyyyyyyyspppp!!

Og gap!       Úff svaf yfir mig!!!    Rauk á fætur 5 mín í 8 við að skæruliði sat á koppnum og kallaði "ég er búiiiiiinnnn mamma" og elsta dóttirin hamaðist á hurðinni (var að sækja hann til að fara með á leikskólann).   Déskoti brá mér... er vön að vera komin hér á fætur í síðasta lagi um hálf 8 !!

Svona er þetta þegar maður situr hálfu næturnar hangandi í tölvunni!!!

Lenti nefnilega í einu bráðsniðugu í gær... hitti á gamla vinkonu á vafrinu um netið og úr því varð hálfgerð "reunion" af gömlum vinum á msn  

Minnti á gamla tíma og eins og þá sat ég hálfgrátandi úr hlátri við tölvuna að reyna að rýna á skjáinn... eins fallegt að nágrannarnir voru ekki að kíkja hér inn um glugga...  manneskjan sitjandi ein við tölvuna um miðja nótt emjandi og veinandi úr hlátri!  Hefðu örugglega kallað á mennina í hvítu sloppunum til að færa mig á öruggan stað!  

Er ekki sagt að hláturinn lengi lífið???    Tja mitt lengdist örugglega um 5 ár!!!!

Fiskinn miiiiiiinnnn... nammi nammi namm.....

mikið svakalega agalega hrikalega skelfilega er soðin ýsa með kartöflum og smjöri GÓÐ!!!!!!!!!!!!!!

Var að standa upp frá borðinu og það liggur við að maður sé valtur á löppunum af ofáti!

Held ég fari í sófann bara og leggist á meltuna....  

Heim í heiðardalinn....

Ferðalag búið í bili...    þreytt saumakona og skæruliðar skriðu hér inn um dyr í gærkvöldi ánægð með vel heppnaða ferð.

Næst ætlum við að taka fleiri daga í svona ferðalag... úffff alltof löng keyrsla á einum degi að fara alla leið hinum megin á landið!   En gaman var þetta... komum við á nokkrum stöðum, kaffipása í Mývatnssveit... hittum pápa minn á Akureyri...  Gerðu vinkonu á Blönduósi (vink vink ) og múttu og stjúpa í Húsafelli þar sem við lágum í algeru leti í heitum potti... stunduðum spilamennsku af fullum krafti og átum hrikalega góðan grillmat!      Skæruliðar eeeeelskuðu heita pottinn og sulluðu þar alla daga svo lítið þurfti fyrir þeim að hafa.   Nenntu ekki einu sinni uppúr í drekkutíma heldur voru fóðraðir á kókómjólk og svala og grilluðum pulsum beint í pottinn!!!

Ég stóð við orð mín og lá makindalega í leti í heita pottinum ásamt móður minni að kvöldi ammilisdags míns og mikið hrikalega var það notalegt!!!   Að vísu sleppti ég bubbluvíninu og lét mér kók nægja en það er sko pottþétt að ég fæ mér POTT við húsið okkar!!! Þvílíkur lúúúúúxus!!!!

Með söknuði sáum við á eftir bústað og potti og héldum heim á leið á föstudag... gekk allt vel framan af... stoppuðum aftur hjá Gerðu, fengum okkur snæðing og spjölluðum smá áður en áfram var haldið.     Þegar við komum niður af Öxnadalsheiðinni var stoppað smá til að lofa skæruliðum að hlaupa um og pissa...  aftur ætluðum við að halda af stað en þá sáum við að eitthvað var að ske þarna rétt fyrir aftan okkur... við snérum við í skyndi þar sem við vissum að eitthvað mikið var að þarna.

Pallbíll með hestakerru hafði oltið, bíllinn var á toppnum og hestakerran á hlið útí móa og þetta leit alveg hrikalega út (miklu verra en það var í rauninni).

Nú kom sér vel að bóndinn er ávallt viðbúinn (enda björgunarsveitar/sjúkraflutningamaður ásamt meiru) og hann rauk út með búnaðinn sem alltaf fylgir okkur í bílnum... skellti sér í gallann og fór til að aðstoða.    Eldri maður var þarna á ferð með 2 hross og um tíma leit þetta ansi illa út á meðan fólk var að reyna að koma hrossunum út úr laskaðri kerrunni.   Maðurinn sjálfur virtist ekki mikið slasaður, sár á höfði sem búið var um þarna á staðnum á meðan beðið var eftir lögreglu og sjúkrabíl en miklar áhyggjur hafði hann af hrossunum blessaður karlinn    

Sem betur fer þá fór þetta betur en á horfðist... aumingja gamla manninum létti mjög þegar hann sá að hrossin voru heil á húfi.... annað hafði skorist ansi illa en hitt virtist vera í lagi.     Gamli maðurinn var ótrúlega heppinn að sleppa svona vel og eitthvað spilaði nú inní líka hjálpin sem barst áður en lögreglan og sjúkrabíllinn komu æðandi með blikkljósunum.

  Bílarnir sem voru fyrst á slysstað innihéldu nefnilega 2 sjúkraflutningamenn... einn hjúkrunarfræðing... prest... og tvo dýralækna!!!!    Og alls ekki má gleyma öllum hinum sem aðstoðuðu þarna.

Restin af heimferðinni gekk vel þótt okkur hefði seinkað ansi mikið við þetta, stoppuðum smá á Akureyri, keyptum snarl til að hafa á leiðinni og skriðum svo í hús hjá tengdó rétt eftir miðnætti þar sem uppábúin rúm biðu þreyttra ferðalanga       

Eftir smá hvíld þar í gær hélt ég svo heim á leið með skæruliðana mína en bóndinn varð eftir þar sem vaktatörn byrjaði hjá honum í gærmorgun.     Nú er semsagt grasekkjustandið byrjað aftur og hversdagurinn tekinn við með öllu sem fylgir... leikskóli í fyrramálið og þvottaskrímslið bíður

yfir og út í bili.... góða nótt elskurnar og dreymið ljúfa drauma

 

Síðasta færsla í bili...

Sit hér með laptop sem ég kann ekkert á og er í því að stroka út vitleysur... úff tæki mig örugglega þónokkurn tíma að læra á eitt svona apparat! 

Heil á húfi komumst við úr óbyggðunum í gær og þetta var bara alveg meiriháttar gaman... svona fyrir utan nokkur skipti sem hjartað var við það að hoppa uppí háls þegar farið var aðeins of nálægt kanti (að mínu mati) eða þegar ég leit "óvart" niður mín megin og sá bara bratta fjallshlíð sem engan endi tók að mér fannst *hrollur*.    "Vegurinn" sem farinn var var óvenju góður sagði bóndinn en jedúddamía... þvílíkar hossur og hristingur!!!  Manni var farið að líða eins og einhver hefði tekið og hrist all verulega upp í manni og allir liðir liðkuðust all svakalega   Enda fann ég fyrir liðamótum sem ég vissi varla að ég hefði eftir þessa ferð!    Annars heppnaðist þessi ferð rosalega vel... góð mæting, góður grillmatur og skæruliðar voru alveg svakalega ánægðir með að fá að hlaupa um öll tún, fara í fjöruferð, leiki með fullorðna fólkinu, grilla pulsur ofl.   Hefði mátt vera aðeins betra veður en þetta slapp til þótt ekki sæist til sólar neitt að ráði.

Á morgun heldur ferðalagið okkar áfram og verð ég ekki tölvuvædd næstu dagana svo ég bið bara að heilsa í bili elskurnar mínar   Þarf að fara að raða í bílinn og reyna að hreinsa skóna skæruliðanna... þeir tóku held ég hálfa fjöruna með sér heim í gær nefnilega

knús og kossar frá saumakonu í ferðalagi

blautbuxnakeppni?

Mætti halda það já... allavega þurfti nokkrum sinnum að skipta um föt á skæruliðum eftir sull í vatni í dag. Eins fallegt að maður er með aðgang að þvottavél!!

Búið að vera rólegheitadagur í dag hjá ansi skakklappalegri saumakonu... bílferðin í gær hefur greinilega tekið meira á en ég ætlaði mér og mikið vildi ég ná númerinu á helvvv valtaranum sem keyrði yfir mig grrrrr     Svona nálægt kvöldinu fór þetta nú aðeins að skána... fór í nokkra stutta göngutúra til að reyna að liðka liðina aðeins og meira að segja tókst að draga bóndann með í einn!

Á morgun er ætlunin að skipta um bíl (fá 4x4 fjallabíl) og kíkja í fjölskylduferð í "óbyggðir" með björgunarsveitarmönnum... grilla, fara í leiki og hafa gaman með börnunum    Spurning bara hvort ég þurfi ekki áfallahjálp eftirá þar sem ég er alveg óskaplega bílhrædd í svona jeppum og að fara einhverja slóða þar sem HÁTT er niður er ekki mín sterkasta hlið... gott þó að þetta eru vanir björgunarsveitarmenn á trukkum með alle græjur svo hægt verði að ná mér útúr bílnum þar sem ég verð örugglega frosin föst við mælaborðið og allt sem hægt er að halda í

Ferðin í fjörðin fagra sem við vorum að spá í verður að bíða betri tíma þar sem það var eiginlega ekki hægt að samræma vinnuna hjá bóndanum við þá ferð  

þar til næst.... eigið góða nótt og ljúfa drauma elskurnar mínar